Σκολίωση ονομάζεται κάθε κλίση της σπονδυλικής στήλης προς τα πλάγια. Η λέξη προέρχεται από το σκολιός, που σημαίνει στραβός. Φυσιολογική κλίση στο πλάι δεν υπάρχει στην σπονδυλική στήλη.
Η πιο συχνή εμφάνισή της, είναι κατά την εφηβική ηλικία ενός ατόμου. Το 80% των περιπτώσεων εντοπίζονται σε εφήβους, αλλά μπορεί να συμβεί και νωρίτερα, ακόμα και στην νηπιακή ηλικία. Στην ενήλικη ζωή η σοβαρή εκφύλιση της σπονδυλικής στήλης μπορεί να οδηγήσει στη σκολίωση των ενηλίκων. Οι λόγοι που προκαλούν την σκολίωση ποικίλουν (γενετικοί. αναπτυξιακοί κ.α), αλλά στην πλειοψηφία των περιπτώσεων, τα αίτια που προκαλούν την σκολίωση είναι άγνωστα.
Σε γενικές γραμμές υπάρχουν 3 βασικά είδη σκολίωσης. Η ιδιοπαθής, η παραλυτική και η συγγενής σκολίωση. Υπάρχουν φυσικά και σκολιώσεις “προσωρινές”, οι οποίες δημιουργούνται λόγο προβλημάτων λειτουργικότητας, πόνου ή ανισοσκελίας. Οι συγκεκριμένες είναι πιο εύκολα αντιμετωπίσιμες, μιας και διορθώνοντας το αρχικό πρόβλημα, έμμεσα αποκαθίσταται και η σκολίωση. Τέλος, ανάλογα με την περιοχή του σώματος, στην οποία υφίσταται, η σκολίωση μπορεί να είναι θωρακική, οσφυϊκή ή και θωρακοοσφυϊκή, κ.α.
Το 85%-90% είναι η ονομαζόμενη «άγνωστης αιτιολογίας», ή «εφηβική», ή «ιδιοπαθής» σκολίωση. Είναι η συχνότερη όλων και η πλέον επικίνδυνη, μιας και δεν γνωρίζουμε τα αίτια εκδήλωσής της. Το 25%-30% όσων εμφανίζουν ιδιοπαθή σκολίωση, έχουν κάποιο οικογενειακό ιστορικό σκολίωσης. Μέχρι στιγμής τα αποτελέσματα είναι πολύ φτωχά, παρά τις συνεχείς έρευνες που γίνονται για πενήντα και πλέον χρόνια.
