Ρήξη μηνίσκου

Η άρθρωση του γόνατος αποτελείται από τρία οστά, το μηριαίο, τη κνήμη και την επιγονατίδα. Μεταξύ του μηριαίου και της κνήμης ευρίσκονται οι μηνίσκοι, δύο ημισεληνοειδείς δομές από χόνδρο που δρούν ως «αμορτισέρ». Με το σχήμα και τη σύστασή τους, οι δύο μηνίσκοι συμβάλουν στην ομαλή λειτουργία του γόνατος εξομαλύνοντας τις επιφάνειες της άρθρωσης και κατανέμοντας καλύτερα τα φορτία.

Οι μηνίσκοι μπορούν να τραυματιστούν με πολλούς διαφορετικούς τρόπους. Το είδος της ρήξης εξαρτάται από τη μορφολογία και την εντόπιση της βλάβης. Κάποιες από τις πιο χαρακτηριστικές μορφές είναι οι ρήξεις δίκην «λαβής κάδου», οι λοξές και οι ακτινωτές ρήξεις. Ειδικότερα στους αθλητές, οι ρήξεις μηνίσκου συνοδεύονται συχνά και από άλλες κακώσεις όπως τη ρήξη του προσθίου χιαστού.

Οι ρήξεις των μηνίσκων συμβαίνουν συνηθέστερα κατά τη διάρκεια αθλητικών δραστηριοτήτων. Οι αθλητές μετά από απότομες και συνδυασμένες κινήσεις κάμψης και στροφής του γόνατος μπορούν να υποστούν ρήξη του μηνίσκου. Στους ηλικιωμένους ασθενείς, οι ρήξεις είναι κυρίως εκφυλιστικού χαρακτήρα, καθώς ο μηνίσκος αλλοιώνεται με την πάροδο του χρόνου και γίνεται πιο επιρρεπής σε τραυματισμούς. Ακόμη και η απότομη έγερση από μια καρέκλα μπορεί να είναι αρκετή για να προκαλέσει ρήξη ενός εκφυλισμένου μηνίσκου. Ο ασθενής μπορεί να αισθανθεί ένα «κλικ» κατά τη διάρκεια του τραυματισμού. Η μεγάλη πλειοψηφία των ασθενών μετά τη κάκωση είναι σε θέση να περπατήσει ή να συνεχίσει να αθλείται. Μετά από δύο με τρεις ημέρες το γόνατο γίνεται επώδυνο και πρησμένο.