Ως ινομυαλγία αναφέρεται η ρευματική αυτοάνοση νόσος που σχετίζεται με πόνο στους μυς και όχι στις αρθρώσεις. Ο πάσχων από ινομυαλγία υποφέρει από διάχυτο μυοσκελετικό πόνο καθώς οι μύες, τένοντες και οι ινώδεις ιστοί παρουσιάζουν άλγος, που συνυπάρχει με κόπωση και διαταραχές ύπνου. Ο πόνος της ινομυαλγίας μπορεί να εμφανισθεί ως άλγος, δυσκαμψία, πρήξιμο, μυρμήγκιασμα, αίσθημα ηλεκτρισμού, κάψιμο, αδυναμία κ.ο.κ.
Η ινομυαλγία περιγράφεται ως σύνδρομο καθώς δεν είναι γνωστή η αιτία εκδήλωσής της. Για την εμφάνιση της νόσου, μπορεί να ευθύνονται περιβαλλοντικοί, γενετικοί ή/και ψυχολογικοί παράγοντες. Ονομάζεται πρωτοπαθής όταν δε συνοδεύεται από άλλες παθήσεις και δευτεροπαθής σε περιπτώσεις όπου προϋπάρχει άλλη πάθηση όπως: ρευματοειδής αρθρίτιδα, οστεοαρθρίτιδα, συστηματικός ερυθηματώδης λύκος κτλ.
Η ινομυαλγία είναι μια πάθηση η οποία δεν είναι ορατή και συνήθως δεν γίνεται αντιληπτή από το περιβάλλον του ασθενούς. Το άτομο με ινομυαλγία αντιμετωπίζεται με δυσπιστία και σκεπτικισμό και/ή θεωρείται ως τεμπέλης και υπερβολικός από το περιβάλλον του και ενίοτε από επαγγελματίες της υγείας, γεγονός το οποίο προσθέτει επιπλέον ψυχολογικό και σωματικό πόνο. Ως εκ τούτου συνήθως ταλαιπωρείται αρκετά χρόνια προτού λάβει τη σωστή διάγνωση.
Διάγνωση
Το 1990, το Αμερικανικό Κολέγιο Ρευματολογίας καθιέρωσε τα διαγνωστικά κριτήρια της λεγόμενης «αόρατης» μέχρι τότε πάθησης, ως εξής:
- Ιστορικό διάχυτου άλγους, που διαρκεί τουλάχιστον 3 μήνες, και αφορά και στα τέσσερα τεταρτημόρια του σώματος και στον αξονικό σκελετό
- Ύπαρξη 11 – 18 ευαίσθητων σημείων (tender points) όπου όποια πίεση βάρους 4 κιλών προκαλεί πόνο
Νέες έρευνες και δεδομένα αντικρούουν τα παραπάνω διαγνωστικά κριτήρια ως προς τις μεθόδους εντοπισμού και διάγνωσης της νόσου.
Θεραπεία – Αγωγή
Η ινομυαλγία είναι ένα χρόνιο νόσημα με χρόνιο άλγος, διαταραχές ύπνου και κόπωση. Η ινομυαλγία έχει εξάρσεις και υφέσεις και ο κάθε ασθενής το βιώνει εντελώς διαφορετικά και σε διαφορετικό βαθμό.
Δεν υπάρχει θεραπεία και η σωστή αγωγή γίνεται πάντα σε προσωπική βάση.
Η αγωγή μπορεί να περιλαμβάνει:
- Αντιεπιληπτικά (αναλγητικά φάρμακα)
- Τρικυκλικά σκευάσματα (αντικαταθλιπτικά σε μικρή δόση)
- Ασκήσεις ενδυνάμωσης (περπάτημα, αερόβια γυμναστική, κολύμπι)
Μέχρι σήμερα ο FDA (οργανισμός των ΗΠΑ, αντίστοιχος με τον ελληνικό ΕΟΦ) έχει εγκρίνει τρία φάρμακα για την ινομυαλγία: - Lyrica (pregabalin)
- Cymbalta (duloxetine)
- Savella (Ιανουάριο 2009)
Συμπληρωματικά σε όποια φαρμακευτική αγωγή, η συμβουλευτική θεραπεία, με τη μορφή της γνωστικής/συμπεριφορικής μεθόδου, έχει δείξει πολύ καλά αποτελέσματα. Πολλοί επιλέγουν να υιοθετήσουν απλά μια σωστή διατροφή, τεχνικές χαλάρωσης και εναλλακτικές θεραπείες τα αποτελέσματα των οποίων όμως είναι παροδικά (μασάζ, χειροπρακτική, μυοπεριτονιακή θεραπεία).
